پیش از آنکه فولاد بعنوان یکی از بنیادی ترین مصالح در صنعت ساخت و ساز شناخته شود,انسان ها به دنبال مصالحی بودند که هم استحکام
بالایی داشته باشد و هم قابلیت شکل پذیری به آنها بدهد.این آلیاژ شگفت انگیز آهن با قابلیت های بی نظیر خود,تحولی بزرگ در صنعت
ساخت و ساز بوجود آورد و امکان ساخت سازه هایی را فراهم کرد که قبل از آن غیرممکن بود.
با پیدایش فرایندهای نوین تولید فولاد در قرن نوزدهم تولید فولاد نه تنها ارزان تر شد بلکه حجم تولید آن به شکل چشمگیری افزایش یافت.
تاریخچه سازه های فلزی و استفاده از فولاد به دوران های باستان بر می گردد,جایی که انسان برای اولین بار شیوه های ابتدایی تولید فولاد را
کشف کرد.این ماده که از آهن و کربن تشکیل شده بود,به دلیل ویژگی های منحصر به فردش مورد توجه قرار گرفت.فولاد نسبت به آهن خام
سختی و استحکام بیشتری دارد و این امکان را فراهم می کند که ابزار و سلاح های مقاوم تری ساخته شوند.
با ورود به عصر صنعتی و اختراع فرایند بسمر درسال 1856 توسط هنری بسمر,انقلابی در تولید فولاد رخ داد,این فرایند که اولین روش اقتصادی
برای تولید فولاد از آهن خام بود,استفاده از فولاد را در ساخت وساز و دیگر صنایع دگرگون کرد.تولید فولاد نه تنها دروازه های جدیدی را در
معماری ومهندسی گشود بلکه تاثیر عمیقی بر اقتصاد ها و جوامع گذاشت.ساخت آسمان خراش ها,پل ها و سایر زیرساخت های حیاتی,که پیشاز
این به دلیل محدودیت های مصالح ساختمانی امکان پذیر نبود,با استفاده از سازه فلزی فولادی به واقعیت تبدیل گشت.
فولاد در ساخت برخی از معروفترین و شناخته شده ترین سازه های جهان به کار رفته است.برج ایفل در پاریس که برای نمایشگاه جهانی 1889
ساخته شد,با استفاده از فولاد بعنوان یکی از بلندترین ساختمان های جهان در زمان خود یک دستاورد مهندسی بی نظیر به شمار می رود.
در طول قرن بیستم و با ورود به قرن بیست و یکم,استفاده از فولاد در ساخت و ساز به شکل های جدیدی از قبیل آسمان خراش هایی با طراحی
پیچیده و خیره کننده تا سوله هایی با اسکلت فلزی ادامه یافت.